Dnia 13 listopada 2014 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku oddalił apelację pozwanego zakładu ubezpieczeń od wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku zasądzającego na rzecz Klienta Kancelarii zwaloryzowaną – w 100% zgodnie z żądaniem pozwu – rentę miesięczną, należną na podstawie umowy dobrowolnego ubezpieczenia renty odroczonej zawartej w 1986 roku z poprzednikiem prawnym pozwanego.

Wygrana cieszy tym bardziej, że prawomocnie zasądzona kwota renty miesięcznej stanowi ponad 18-krotność kwoty początkowo proponowanej Klientowi przez zakład ubezpieczeń na etapie przedsądowym, przed zaangażowaniem się Kancelarii w sprawę. Co więcej, zgodnie z żądaniem pozwu, świadczenie zasądzono w zwaloryzowanej wysokości także za okres wsteczny, tj. od dnia jego wymagalności (osiągnięcia przez Klienta umówionego wieku).

Jako punkt wyjścia do waloryzacji sądowej Sądy orzekające w tej sprawie obrały rentę nominalną wraz z jej corocznym 11,5% podwyższeniem przewidzianym dokumentem wydanym Klientowi wraz z dokumentem polisy w dniu zawarcia umowy. Jest to istotne o tyle, że pomimo stanowiska Sądu Najwyższego, zgodnie z którym przedmiotem waloryzacji jest określone sumą świadczenie pieniężne będące przedmiotem zobowiązania od chwili jego powstania (vide m.in. wyrok z 19.11.2011 r. sygn. akt II CSK 30/11), praktyce orzeczniczej niestety wciąż daleko do jednolitości – nadal zdarzają się wyroki, w których coroczne oprocentowanie renty nominalnej jest pomijane, a za przedmiot waloryzacji przyjmuje się jedynie rentę nominalną.